De eerste dagen

2 februari 2016 - Sydney, Australië

Zo, het is begonnen, maar jeetje wat was het een lange vlucht. (we klagen verder niet hoor) Eerst naar Bangkok waar we een korte brandstof stop hadden. Dat betekende voor ons eruit, security door en er weer in. De vlucht van Bangkok naar Taipeh was goed te doen. Deze zat helemaal niet vol dus meteen de lege rijen ingepikt zodat in ieder geval 2 van ons even uitgestrekt kon gaan slapen. In Taipeh aangekomen hebben we de taxi naar de stad genomen. De vermoeidheid kwam er wel uit want we zaten allemaal te knikkenbollen in de taxi. Taipeh deed ons meteen denken aan Vietnam. Drukte op straat en de geuren. Alleen de mensen waren een stuk minder vriendelijk en Engels praten kunnen ze er helemaal niet. Grote paniek toen we in een restaurant 3 cola bestelden! Al met al hebben we er een beetje rondgelopen en onze benen gestrekt. Eind van de middag eten we bij een kraampje een soort van hartige pannenkoek. Daarna richting airport om het laatste 'stukje' te vliegen. Een vlucht van zo'n 8 uur. Precies weet ik het niet meer aangezien ik al in slaap was voordat we de lucht in waren. Pittige vlucht waarin we 'slapen', en ons vermaken met het tv schermpje. De kinderen spelen er veel spelletjes op. Als bij hun de tv een uur voor de landing vastloopt merken we dat de vermoeidheid duidelijk aanwezig is. Dat kunnen ze er niet meer bij hebben. Gelukkig wordt de landing snel in gezet en zijn we in Sydney!!

Bij de douane zoeken we een vriendelijke mevrouw uit en gaan we in die rij staan. Het gaat soepel. Ze vraagt ons hoe onze vlucht was en we zeggen in koor 'LONG'. Het is ondertussen zondag vroeg in de middag in Sydney. We nemen een veel te dure taxi naar het hotel. Daar loopt alles soepel. We hebben een goede kamer en alles ziet er goed uit. De kids hebben alleen oog voor het zwembad. Aangezien ze dol enthousiast lijken pakken we door en gaan we Sydney verkennen. We merken al snel bij ons 4en dat we geen energie en fut meer hebben. Onze benen willen niet meer. Het is warm, we zitten zonder water (stom!!) Én we weten de weg niet precies. Het is klaar we maken rechtsomkeer en eten een heerlijke hotdog en drinken een glas cola bij een straattentje. Terug bij het hotel weten we dat we nu even moeten doorpakken. Kids laten we zwemmen. Wij liggen te knikkenbollen bij het zwembad. Als het zwemmen klaar is loopt Melle met zijn voorhoofd tegen een airconditioning aan. Gapend gat in zijn voorhoofd! In eerste instantie denken we dat het gehecht moet worden. Als we even rustig zitten is het bloeden opgehouden en besluiten we dat we het even aankijken. Met pleisters maken we zelf een soort van hechtpleister. Maarten haalt met Marit nog een stokbrood en wat sla en ik ga met Melle naar de kamer. Hij valt in slaap voor de tv. Nou ja in slaap... hij kan nog mompelend praten maar zijn ogen willen niet meer open! Als er in een tekenfilm een scheetje wordt gelaten begint hij toch nog te lachen. Dat was zijn laatste kracht! Eten wil hij ook niet dus hij is de eerste die in bed ligt. Wij volgen snel!

We houden het vol tot een uur of 4 in de nacht. Dan zijn we allemaal een beetje wakker. We weten het stil te houden tot 5.30 uur. Rustig aan ruimen we een beetje op. Om 7.00 uur stappen we de deur uit. We lopen in een heerlijke temperatuur naar de botanische tuin en door naar het Oprah house. Mooi om te zien! Nooit geweten dat het witte dak eigenlijk gewoon witte tegeltjes zijn! We lopen door en nemen de veerpont naar Manly. Een leuke tocht van 30 minuten waarbij we langs het Oprah house en de brug komen. Als we in Manly zijn begint het dicht te trekken. De kinderen spelen in de zee terwijl het licht regent. Ze vinden het er heerlijk! We lopen wat, picknicken wat en laten de kids gewoon lekker hun gang gaan in het zand. Om 15.00 uur zijn we weer terug met de boot. We lopen naar het hotel via een ander deel van de botanische tuin. De kids kunnen hier ook lekker rennen en spelen. Ze zien mooie vogels en grote spinnen. Als we bijna bij het hotel terug zijn trekt het helemaal dicht. Eerste een harde knal, daarna wordt de kraan open gezet. Hier kunnen we niet in lopen en dus blijven we wachten totdat de hoosbui voorbij is.

In het hotel vallen Marit en ik in slaap. We moeten nog even wennen aan 10 uur tijdsverschil zeg maar.... Als we de was hebben gedaan gaan we wat eten. Om 20.00 uur zijn we terug en vallen de kinderen als een blok in slaap. Eens kijken qua ritme of we het gaan redden tot morgenochtend 7.00 uur...

Het is 6 uur als we allemaal wakker worden. Dat is al beter als gisteren! Vandaag rustig aan doen. We gaan naar Bondi Beach en omdat we toch wel weer aardig vroeg zijn reizen we in de spits met de trein en de bus naar Bondi. Het is inderdaad het strand zoals we kennen van het tv programma. Hoge golven, tussen de vlaggen zwemmen en natuurlijk de lifeguards. We zoeken een plekje op en liggen daar alles in ons op te nemen. We blijven een poosje en gaan daarna de coastwalk doen. Dit is een pad langs de kust naar een ander strand. Boven op de rotsen hebben we een mooi uitzicht op Bondi. We picknicken ook op de rotsen (dat is beter dan met harde wind op het strand met zand). Daarna komen we bij een klein strandje aan. Hier zijn ook erg hoge golven en aangezien mama nu ook het water in gaat durven Marit en Melle ook. Ze genieten en hebben de grootste lol met in de golven spelen. (Heerlijk dat ze allebei hun abc zwemdiploma hebben). Marit houdt het na een tijdje voor gezien en gaat met een handdoek om op het strand zitten. Ze voelt zich niet zo lekker. Ze heeft hoofdpijn en toch zal er ook wel weer een stukje vermoeidheid bij komen. De zon heeft een erg hoge kracht en dat merken we als we weer terug lopen naar Bondi. Handdoek om de schouders en blijven smeren. We houden het strand voor gezien en gaan weer naar het hotel. Marit voelt zich goed genoeg om nog even te zwemmen en Melle doet natuurlijk mee. We gaan toch snel naar binnen toe, even uit de zon en relaxen op de kamer. We eten echt heerlijk Italiaans in een restaurant en daarna is het de kids op bed leggen. Zij liggen nu heerlijk letterlijk te snurken. Morgen gaan we het hotel en Sydney verlaten en gaan we nadat we de auto hebben opgehaald richting de blue mountains. Op zoek naar nieuw avontuur!

Foto’s

5 Reacties

  1. Rob & Hilma:
    2 februari 2016
    Hallo lieve mmmm,
    Wat heerlijk om deze verhalen te lezen.... Al veel indrukken opgedaan... Nu de bioklok nog in balans krijgen.... zwemmen is een fijne ontspanning...en slapen...!!!
    Hoe is het met Melle zijn voorhoofd...?
    Hier is het koud en af en toe nat... maar ja wat wil je... winter in Nederland....
    Geniet daar maar van de warme zon en blijven smeren!!!!
    Knuffel van mam en oma Hilma
  2. Ellie:
    2 februari 2016
    Hoi guys,
    Zo herkenbaar dat verhaal van uitputting tijdens de reis en de dagen na aankomst. Heerlijk dat jullie een paar dagen hadden om te acclimatiseren en rond te kijken in en om Sydney. Je gaat zeker genieten in de blue mountains! Veel plezier en Melle: hou je hoofd erbij hoor! :)
    Groetjes, Ellie
  3. Kees:
    2 februari 2016
    Die stop in Sydney was echt nodig als ik het zo lees. Ik kan me er wat bij voorstellen. Lange reis en volledig uit het ritme. Maar helemaal niet verkeerd om in Sydney even uit te rusten en van stad en omgeving te genieten.
    Morgen de auto en op naar een volgende bestemming. We blijven jullie volgen.
  4. Ylse:
    3 februari 2016
    Wauw, jullie zijn aan de andere kant van de wereld! Prachtige foto's!
    Leuk om jullie avonturen zo te kunnen volgen.

    Groetjes van ons allemaal!
    En vooral van Ylse moet ik doorgeven ;-)
  5. Demas:
    4 februari 2016
    Ha Mmmm,

    Leuk om via dit forum op de hoogte te blijven van jullie avonturen! Mét fotos!

    Ik blijf jullie volgen ;-)

    Zegen! Dé